κατέβασα το επίπεδο του "κόκκινου" αυτό που θέλω να δείξω είναι η πορεία σε ένα εξωπραγματικό τοπίο που είναι ατομικά για κάθε άνθρωπο, σε συνάντηση με την "μοίρα" την φιγούρα, το πεπρωμένο του. Κόκκινο χρώμα διότι δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτά που του επιφυλάσσει....
Νομίζω πως τα "βήματα" στην άμμο έφταναν για να δείξουν το μήνυμα που θέλεις να περάσεις και θα έπρεπε να τα έχεις ποιο έντονα αυτά στο κάδρο σου. η παρουσία του ανθρώπου έχω την εντύπωση πως θα μπορούσε να λείπει. Αποσπά την προσοχή από το υπόλοιπο κάδρο και δεν αφήνει τον θεατή να "ταξιδέψει" μέσα στην φωτογραφία.
Εμένα μου αρέσει όπως είναι, η μόνη μου ένσταση είναι η εξήγηση, δεν μπορούμε να εκλογικεύσουμε την Τέχνη, ξέρω είναι μεγάλο θέμα, ομως η Τέχνη δεν εξηγείται με λόγιο, 'ίσως κάποιες φορές ερμηνεύεται αλλά και αυτό δεν έχει σημασία.Αλλωστε " Ομηρος παρ΄Ομήρω ερμηνεύεται"
Ευχαριστώ για όλα τα σχόλια, προσπάθησα να την κάνω όπως το εξώφυλλα των δίσκων των Pink Floyd που πραγματικά μου έχουν μείνει χαραγμένα στην μνήμη από τότε, όπως και η μουσική τους....
